مسعود ده‌نمکی (زادهٔ :۱۳۴۸، آذربایجان شرقی، شهرستان اهر) از فعالان سیاسی راست در ایران بوده و کارگردانی چند اثر سینمایی را نیز بر عهده داشته است. او از اعضا و رهبران اولیه انصار حزب الله است. او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ علوم سیاسی از دانشگاه آزاد می‌باشد. ده‌نمکی مدت‌ها به عنوان سردبیر و مدیرمسؤول نشریه‌های شلمچه و جبهه نیز مشغول به فعالیت بود.

فعالیتهای مطبوعاتی

وی سردبیری هفته‌نامه «شلمچه» و «جبهه» و ماهنامه «صبح دوکوهه» را برعهده داشت. او در دوران قدرت اصلاحات از منتقدین دولت خاتمی بود. همچنین در آن دوران ده‌نمکی و اکبر گنجی مقالات آتشینی علیه یکدیگر می‎نوشتند. او همچنین پیشتر از منتقدین دولت هاشمی رفسنجانی بود و با لحنی گزنده و تند به انتقاد از این دولت‌ها می‎پرداخت.

فیلمسازی

وی با زوال دوران اصلاح طلبان که از آن بعنوان دورانی تلخ یاد می‌کند، دو فیلم مستند ساخت و سپس همزمان با رویکار آمدن دولت محمود احمدی نژاد موفق به ساخت فیلم‌های سینمایی اخراجی‌ها شد. این فیلم‌ها با آزادی عمل ارائه شده به وی برای ارائه کلمات و شوخی‌های بی سابقه ، تبلیغات گسترده صداوسیما(دعوت از عوامل فیلم برای شرکت در برنامه تحویل سال ۱۳۸۸) به فروش بالایی دست یافت، گرچه وی از سوی منتقدان عنوان بدترین کارگردان انتخاب شد و فیلم وی علیرغم فشارهای وارده به هیات داوران (به گفته کمال تبریزی از اعضای هیات داوری) جایزه‌ای دریافت نکرد.

این فیلم همچنین با انتقاد خانواده شهیدی که ده‌نمکی اخراجی‌ها را برپایه زندگی وی ساخته بود روبرو شد. و نیز فیلم «اخراجی‌های ۲» که به فروش خوبی هم دست یافته بود با اعتراض یک نویسنده مبنی از کپی برداری از کتابش روبرو گردید. همچنین وزارت آموزش و پروروش نیز به مدارس ابتدایی و راهنمایی بخشنامه کرد تا دانش‌آموزان را با هزینه خودشان برای دیدن فیلم اخراجی‌ها به سینما ببرند.

فیلم‌شناسی

مستند

فقر و فحشا (۱۳۸۲)
کدام استقلال؟ کدام پیروزی؟ (۱۳۸۵–۱۳۸۳)

فیلم سینمایی

اخراجی‌ها (۱۳۸۶)
اخراجی‌ها ۲ (۱۳۸۷)
اخراجی‌ها ۳ (۱۳۸۹)
رسوایی (۱۳۹۱)
معراجی‌ها (۱۳۹۲)

سریال

دارا و ندار (۱۳۸۸)

منتشر شده از او

اخراجی‌ها
اسارت و آزادگان به روایت تصویر
فرهنگ اصطلاحات اسرای ایران به انضمام دانستنی‌های از اسارت
کتاب‌شناسی اسارت
لبخند در اسارت
مجموعه‌ای از خاطرات اسرای ایرانی
معنویت در اسارت
مقاومت در اسارت دفتر اول
مقاومت در اسارت دفتر دوم
مقاومت در اسارت دفتر سوم
مقاومت در اسارت دفتر چهارم[۱۷]
رسوایی